Witaj, 

bardzo się cieszę, że jesteś. Bardzo. Bardzo pragnę pisać do ciebie ten list, mój list do ciebie. Teraz, raz jeszcze, pragnę cię powitać. Witaj :). Bardzo się cieszę, że jesteś. Bardzo się cieszę, że Tu jesteś, Tu Teraz, że czytasz mój list, mój list do ciebie, że się spotykamy, ty i ja, że ty i ja. Ty i ja, jak to? Jak ty? Jak ja? Jak ty i ja? Piszę do ciebie w Wolności. Piszę jakbym pisało do siebie, jakbym tak bardzo pisało do siebie, do siebie, bardzo. Bardzo pragnę pisać mój list do mnie. Bardzo pragnę się ze mną spotkać. Bardzo pragnę naszego spotkania, naszego spotykania, naszych spotkań. Skąd ty? Skąd ja? Skąd się znamy? Skąd się pamiętamy? Skąd się spotykamy? Skąd ty i ja? Tu Teraz. Tu Teraz nie ma czasu. Piszę do ciebie spoza czasu, z głębi siebie, z głębi mojej głębi. Do głębi ciebie, do głębi twojej głębi. Tak bardzo się cieszę, że czytasz moje słowa do ciebie. Tak wiele chciałobym ci napisać. O naszych spotkaniach, o naszych spotykaniach, o nas, o tobie i o mnie, o tobie i mnie. Tak bardzo się znamy. Tak bardzo się pamiętamy. Tak bardzo się spotykamy. Choć ja zawsze pragnę nas więcej. Zawsze czuję niedosyt. Zawsze jest mi mało, za mało. Za mało mi ciebie we mnie, za mało mi mnie w tobie. Zawsze niezmiennie odczuwam głód nas. Zawsze pragnę nas bardziej więcej jeszcze. To się nigdy nie zmienia, nigdy nie kończy. Nie wiem nawet czy się zaczęło. Moje pragnienie nas, razem, ty i ja, ja i ty. Ty ze mną, ja z tobą. Bądźmy. Proszę cię. BądźMy. Tak bardzo za nami tęsknię. Bardzo.

Bardzo Cię kocham. 

Twoje Ciało